De laureaten en genomineerden:
Laureaat 5e en 6e leerjaar:
- Elke Caluwaert
Laureaat hoger secundair onderwijs:
- Griet Vos
Laureaat Volwassenen:
- Jan Van Der Aa
Genomineerden 5e en 6e leerjaar:
- Anthony Vercauteren
- Slatan
Genomineerden hoger secundair onderwijs:
- Frederik Van Dam
- Jasper Van De Vijver
Genomineerden volwassenen:
- André September
- Nina Van Roosbroeck
Laureaat 5e en 6e leerjaar: Elke Caluwaert
Vrede.
Bijna alles in mijn leven
Gaat vanzelf.
Ik sta elke dag op en ga
Naar school
Ik eet en kijk tv
Eigenlijk valt dit best wel mee.
Ergens las ik ‘nooit meer oorlog’
Ik begrijp de mensen niet zo goed.
Ik vind de wereld toch zo’n troep.
Niemand die het ziet,
Dat groot verdriet,
Van al die kinderen zonder naam,
Ook zij hebben recht op een bestaan,
Hier ver vandaan!
De wereld is van jou en mij,
En iedereen.
Kom, laat het even vrede zijn,
Heel even maar, een klein gebaar…
Je kan wel zeggen dat het nooit zal komen,
Maar je kunt er ook van blijven dromen…!
Laureaat hoger secundair: Griet Vos
Ruzie.
Vijf letters
Twee lettergrepen
Bijna als vrede,
Maar toch zo anders
Jouw woord tegen het mijne
Jouw klap na de mijne
Jouw bloedneus na de mijne
Kleine daden met een groot gevolg
Een kind
Een schot
Bloed
Niks meer
Kleine daden met een groot gevolg
Vrede vijf letters
Twee lettergrepen
Maar zo moeilijk om te bevatten
Om te bereiken
Om te doen
Om te laten
Zo moeilijk om sorry te zeggen
Om te verontschuldigen
Om te doen
Kleine daden met een groot gevolg…
Laureaat volwassenen: Jan Van Der Aa
Het canvas
Op mijn schildersschraag
Hoog boven in het huis,
Is nog onwetend van het beeld
Dat ik ervoor bedacht.
Maar in mijn geest
Zie ik reeds mensen vluchten
Uit de resten van hun stad;
De moeders zal ik schilderen
Op de puinen van hun droom.
Dan is er onvermoed
Een kind dat regenbogen lacht.
De tortel op de vensterbank
Wordt plots een vredesduif.
Genomineerde 5e en 6e leerjaar: Anthony Vercouteren
Oorlog en vrede.
Vrede is heel plezant:
Je kijkt naar buiten en er staat een olifant.
Oorlog is echt niet te doen
Daarom verstop ik mij in mijn schoen.
Als je vecht ben je een specht,
En als je speelt
Heb je verdeeld.
Als de zon schijnt is het vrede.
Als het oorlog is
Regent het
Of
Sneeuwt het.
We hebben liefst dat
Het vrede is voor altijd,
Omdat
De zon elke keer schijnt.
Als het oorlog is hier in België
Zouden we niet meer naar school kunnen gaan.
Dus hopelijk is het vrede,
Want dat hebben alle mensen graag.
Anders moeten ze weer gaan vechten
Als de spechten.
Genomineerde 5e en 6e leerjaar: Slatan
Kinderen van Bihac
Dromen van vrijheid voor alle kinderen
Wij kinderen van Bihac
Schrijven deze brief aan alle kinderen.
Kinderen van Bihac zijn vergeten hoe het is
Om blij te zijn.
Kinderen van over heel de wereld hebben dezelfde wensen.
A.u.b. Kinderen, jullie moeten ons helpen.
Wij zullen nooit meer zijn zoals jullie.
Wij wensen geen oorlog en wij wensen dat jullie nooit oorlog krijgen.
Kinderen van Europa,
Bid voor kinderen van Bosnië.
Alle kinderen moeten samen hun handen opsteken voor elkaar.
Kinderen, zoals jij, zijn dood.
In naam van hen moeten levende kinderen een kring maken.
Er waren 70.000 kinderen van Bihac, nu nog 60.000.
Kinderen zijn weggevlucht, gedood Hier in Bihac heeft
De helft van de kinderen maar één been meer.
Zij zullen nooit meer kunnen lopen.
Ik kan niet naar school. Als de oorlog gedaan is zal ik
Met mijn jongere broer in dezelfde klas zitten.
Mijn school is stuk, mijn kleuterschool ook.
Mijn jeansbroek heeft 13 gaten, ik ben 13 jaar.
Ik hou niet van oorlog, mijn vrienden ook niet.
Ik droom graag. Mijn dromen zijn mooi.
Ik droom alleen van vrijheid.
Dikwijls droom ik van een brede witte laan.
Ik droom over hoe ik weg ga,
Tot bij jou.
Genomineerde hoger secundair: Frederik Van Dam
Over een vijvertje in het kleine perk
Verheffen zich twee groeiende bomen
Takken van de hazelaar verstrengelen
Twijgen van de kleine lieve berk.
Maar een klimop, die reeds andere planten
Had overwoekerd, zag in hen twee nieuwe
Slachtoffers en langzaamaan werden beiden
Met gifgroene gevorkte bladen bedekt.
Zo kunnen mensen in een ogenblik van
Impulsiviteit of met voorbedachten
Rade de ontastbare liefde in één
Stille seconde tussen twee tenietdoen.
Genomineerde hoger secundair: Jasper Van de Vijver
Creeping death in Breendonk.
De schurende ademhaling van mijn buurman
Houdt me wakker terwijl de ijzige koude
Zich overal verspreidt.
Het vochtige deken,
Net niet lang genoeg.
Geen individu,
Nog slechts een residu
Van wat ze geweest zijn.
Hier in dit kamp waar de dood
Zijn bed heeft gespreid.
Gisteren nog een held,
Vandaag gebroken door
De dagelijkse vernedering.
De striemen op hun rug
Worden aangevuld met telkens nieuwe pijn.
Raakt de inkt van de dodenlijst nooit op?
Of schrijft men met bloed?
In Breendonk leven de doden.
En ik word uit mijn bed geroepen
Voor de marteling die -een voorgevoel-
Mijn eind zal zijn.
Genomineerde volwassenen: André September
Op weg naar vrede
Op weg naar Vrede
Kwam ik Liefde tegen
En ik gaf haar een zoen
Op weg naar Vrede
Ontmoette ik Gerechtigheid
En ik ontmoette haar
Op weg naar Vrede
Zag ik Vrijheid
En ik koesterde haar
Op weg naar Vrede
Ondervond ik Verdraagzaamheid
En ik voelde me goed
Op weg naar Vrede vond ik jou
Ik zoende je, gaf je een knuffel
En we voelden ons zalig
Toen nam ik afscheid van jou
En van de Vrede
Want de oorlog
Was begonnen…
Genomineerde volwassenen: Nina Van Roosbroeck
Roerloos
Liggen zij te luisteren
Naar het gefluister
Van de aarde
– kapotgeschoten
Moederschoot
Waarnaar zij node
Wederkeren –
Vredig
De stilte
Na de strijd
Hun geliefden
Erven de pijn
En het verlies
Van hun aanwezigheid
Vredespoëzieprijs 