In 2002 werd voor de Vredespoëzieprijs nog geen affiche ontworpen. De promotie gebeurde via het ledenblad van VOS, strooibriefjes met het wedstrijdreglement langs enkele poëzieroutes en een gerichte brievencampagne.
De laureaten en genomineerden:
Laureaten 5e en 6e leerjaar:
- Simen Vergote
- Marijne Timmers
- Carolien Michielsen
Laureaten volwassenen:
- Jos De Cock
- Nina Van Roosbroeck
- Jan Wouters
Genomineerde secundair onderwijs:
- Marie Godderis
Laureaat 5e en 6e leerjaar: Simen Vergote
Vrede.
Ik zet de televisie aan.
Ruïnes in Afghanistan.
Ik verander van kanaal.
Een gijzeling op het journaal.
Och God! Ik baal.
Op mijn computer zit er een nieuw spel.
Schieten en geschoten worden,
Je kent dat wel.
Och God! Weg met dat spel!
Verveeld loop ik naar de tuin.
Rood, groen, geel en herfstig bruin.
Ik adem diep en kijk om me heen.
In het bos ligt een grote platte steen.
Ik ga er boven opstaan.
En ik voel mij sterk.
Van vrede maak ik werk.
Laureaat 5e en 6e leerjaar: Marijne Timmers
Wat vrede voor mij is…
Vrede is een soort huis waar je je thuis kunt voelen.
Een huis met een poort waar iedereen binnen mag.
Vrede is voor mij een feest,
Waar ik iedereen voor uit nodig.
Vrede is een soort bloem,
Die pas opengaat als iedereen haar water geeft.
Laureaat 5e en 6e leerjaar: Carolien Michielsen
Vrede.
Vrede is een heel mooi ding
Zoals de noten die ik zing.
Alle noten op een rij
Oh, dat maakt me toch zo blij!
Vrede is als een bloempje in de wei.
We zijn zo vrolijk, ik en jij.
Samen reizen we met plezier
Van daar naar ginder en terug naar hier.
Vrede is een mooi gebaar
Maar de wereld is nog lang niet klaar.
Er is nog veel oorlog en geweld.
Wie dat kan stoppen is een echte held.
Vrede is als een regenboog
Die plots verschijnt en weer verdwijnt.
Vrede is iets heel apart
Het moet komen…recht uit je hart!!!
Laureaat volwassenen: Jos De Cock
Kindsoldaat.
Mijn speeltuin heette ‘front’.
Mijn bouwdoos was een bunker.
Als knikkers telde ik kogels.
Mijn springtouw was een lont.
Hoe klonk mijn naam ook weer?
Ik had nooit leren lezen…
Ik wist wie ik moest doden
En streelde mijn geweer.
‘Voor God en vaderland’
(zei men) ben ik gevallen.
Was God misschien mijn vader?
Mijn land? Een plek rood zand…
Laureaat volwassenen: Nina Van Roosbroeck
Duizendmaal duizend
Witte kruisen
Geometrisch gerangschikt
Schreeuwen
Duizendmaal duizendmaal
Om vrede
Om ontwapening
Laureaat volwassenen: Jan Wouters
Soms verdwaal je
In vernielde landschappen
Langs geschonden grenzen
Op een slagveld vol sporen
Naar jezelf.
Soms verdwaal je
In jezelf – met nutteloze
Wapens van haat
In overbodige bunkers
Ziek van verraad.
En soms klinkt
Aan de andere kant
Van je wanhoop
Een taal van vrede
Als een stilte, een echo
Diep in jezelf.
Genomineerde secundair onderwijs: Marie Godderis
Leef.
Dans op de melodieën
Van vreugde.
Bespeel de snaren
Van hoop.
Achtergelaten
Glimlachen
Omhelzen
De mantel
van liefde.
Handdrukken
Overkoepelen de eenzaamheid.
Stemmen
Glimlachen
De zorgen
Weg.
Stilte
Fluistert.
Vredespoëzieprijs 